Feudalismoa

Erdi aro terminoarekin gertatzen den bezala, feudalismoa oso ospe ona izan ez duen beste beste kontzeptu historiko bat da. Termino hori XVIII. mende Koh frantz Ian hasi ziren erabiltzen, Erdi aroko gizarteko desorekak adierazteko.

Gaur egun XI. Mendetik XV. Era bitarteko Erdi aroko gizarte-erregimena adierazteko feudalismoa hitza erabiltzen dugu.

Fedalismoa nekazarien etekinen (soberakina) zati baten confiscación oinarritutako gizarte-erregimena zen.
Mendetasun-sistema baten (basailutza) eta sarien sistema baten bidez (feudoa), soberakin hori agintea zuten taldeen artean banatsen zen.

Ez ditugu feudalismoa eta jaunen erregimena termiónica nahastu behar. Lehenengoak nobleziako kideen arteko mendetasun-harremanak barne hartzen zituen. Bigarrenak jaunen (nobleen) eta nekazarien arteko harremanak.

Basailutza-zeremoniak hiru erritu nagusi zituen: omenaldia, leialtasun-agindua eta inbestidura:

- Omenaldia:Basailu izando zenak, belauniko eta eskuak jaunaren eskuen artean jarrita, bere jaunaren basailu izendatzen zuen bere burua.

- Leialtasun-agindua: Basailuak jaunari leialtasuna aginasen zion ebanjelioen aurrean eta, beharrezkoa zenean, laguntza militarra emango ziola aginasen zion.

- Inbestidura: Lore bat, eras Tun bat edo lur eskutada bat emanez, jaunak feudo bat lagasen zion basailu nobleari. Berez, noble hori hiltzen bazen eso agindutakoa betetzen ez bazuen, jaunak feudoa berreskuratzeko eskubidea zuen, baina, azkenean, feudo horiek aitengandik semeengana igarotzen ziren. Emakumeen esku ere geratu ziren noizbait, horiek betebehar militarrak bete ezin bazituzten ere.

Egilea:julen